Auteur: admin

Algemeen voorkomen: De Rhodesian Ridgeback moet een harmonisch gebouwde, sterke, (droog) gespierde, behendige (lenige) en actieve hond zijn, die een symmetrisch silhouet toont (in balans is) en in staat is tot een groot uithoudingsvermogen met een behoorlijke snelheid. De nadruk ligt op behendigheid, elegantie en ‘soundness’, zeker niet neigend naar massiviteit. De bijzonderheid van het ras is de ridge op de rug, die gevormd wordt door haar dat in tegengestelde richting van de rest van de vacht groeit. De ridge is het karakteristieke kenmerk van het ras.

De ridge moet duidelijk begrensd en symmetrisch van vorm zijn en naar de heupen smaller toelopen. Hij moet direct achter de schouders beginnen en doorlopen tot de heupbeenderen. De ridge moet slechts twee kronen bevatten die gelijk zijn en tegenover elkaar liggen. De onderste randen van de kronen mogen niet verder reiken dan tot een derde van de ridge. Een goede gemiddelde breedte van de ridge is 5 cm.

Gedrag & karakter: Waardig, intelligent, afstandelijk tegenover vreemden, maar zonder agressiviteit of verlegenheid te tonen.

De Rhodesian Ridgeback is van oorsprong een leeuwenjager en waakhond, de Ridgeback is er jaren op geselecteerd en gefokt om dit zo goed mogelijk te doen. Deze karakter eigenschappen kun je nu nog terug vinden in de Ridgeback van tegenwoordig. Hij is gebouwd om snelheid te ontwikkelen, daarbij moet hij ook lenig en wendbaar zijn, hij moet immers op tijd terug kunnen springen als een leeuw wil aanvallen. In Afrika waar hij oorspronkelijk vandaan komt, moest de Ridgeback ook het kamp en de boerderijen tegen ongenode gasten beschermen.
De Ridgeback straalt een vorm van arrogantie en zelfverzekedheid uit. Hij zal huis en haard goed bewaken, het is geen hond die bij ieder geluid uit de mand zal springen en beginnen met blaffen. Hij laat alleen iets van zich horen als hij het niet vertrouwt.

De Ridgeback kiest een persoon uit het gezin die hij als leider beschouwt. Hij zal voor deze persoon bij wijze van spreken door het vuur gaan. De Ridgeback moet met respect behandeld worden en niet als een stuk speelgoed. Uiteindelijk zal ook een Ridgeback, hoewel hij een zeer hoge irritatiedrempel heeft, niet alles accepteren.
De Ridgeback wil niet behandeld worden als slaaf maar als partner, en zo zal hij ook behandeld dienen te worden. Hij houdt er niet van om hard en streng aan gepakt te worden, maar op een zekere, duidelijke, consequente en respectvolle manier.
De Rhodesian Ridgeback is geen hond om in een kennel op te sluiten. Hij geniet van mensen om zich heen. En als hij maar genoeg beweging krijgt in de vorm van een flinke wandeling of fiets tocht, zul je er in huis een rustige hond aan hebben. De Ridgeback is gereserveerd naar vreemden. Hij heeft een passende opvoeding nodig, die veel energie vraagt en een consequente aanpak, maar dan zul je er heel zijn leven ook een goede sociale kameraad aan hebben.

De opvoeding van een Rhodesian Ridgeback pup komt veel overeen met iedere ander pup van welk ras dan ook. Alleen moet je er rekening mee houden dat een Ridgeback redelijk laat volwassen is, de reuen zijn pas op de leeftijd van tweeenhalf jaar geestelijk volledig ontwikkeld. De teven zijn geestelijk wat sneller in balans. Dat wil zeggen dat je tot die leeftijd zeker consequent moet blijven opvoeden. Daar zul je dan zijn verdere leven heel veel gemak en plezier van hebben. Een Ridgeback is bijzonder sterk voor wat betreft de inprenting. Hij beschikt over een bijzondergoed associatievermogen en neemt dan ook alle indrukken die zijn omgeving hem bieden in zich op. In de eerste maanden van zijn jeugdige onschuld is het van belang dat men rustig maar vastberaden de eigen leiderschap aan de jonge hond duidelijk maakt.
Belonen vormt de basis van het opvoeden van een hond. Het belonen van gewenst gedrag werkt veel beter dan straffen van ongewenst gedrag. Zeker tijdens de opvoeding van een pup doet het belonen met een brokje wonderen. Zorg dan ook dat u altijd iets lekkers op zak hebt om hem te belonen voor goed gedrag. Soms kan het zijn dat hij toch lastig is of niet wil luisteren. Dan moet u hem wel degelijk corrigeren. Wees hierbij in elk geval consequent: een keer nee is altijd nee.
Het kan gebeuren dat uw hond negatieve aandacht vraagt, bijvoorbeeld door te janken of te blaffen als hij even geen aandacht krijgt, of in je hand of arm staat te happen om aandacht te eisen. Probeer dit zoveel mogelijk te negeren, want negatieve aandacht is immers ook aandacht.
Het is heel belangrijk om met uw pup naar een goede kynologische vereniging te gaan bij u in de buurt. Daar leren ze u hoe u het beste met uw pup kunt omgaan, zodat u, maar ook de mensen in uw omgeving, veel plezier aan uw nieuwe hond kunnen beleven.